Hayat | Konular | Kitaplık | İletişim
Hikaye
Hikaye
Velilerden bir zat, zamanın hükümdarının kendisini ziyaret için zaviyesine yaklaştığını görünce, derhal yatağına girdi, yorganı üstüne çekti ve yüzüne kadar örterek, oğluna padişahı odasına almasını tenbih etti.
Hükümdar, zaviyeye girdi ve oğluna babasının nerede olduğunu sordu.
“Yatıyor efendim,” cevabını alınca;
“Yoksa hasta mı?” demeğe kalmadı, veliyullah içeriden seslendi:
“Hayır, hasta filan değilim. Senin yüzünü görmemek için yattım ve yüzümü örttüm. Zira, sen bir zalim hükümdarsın. Sana yaklaşanı, cehennem ateşi kuşatacağından senden kaçıyorum ve yüzünü görmek istemiyorum. Senin yüzünü görmek, cehennem ateşini görmek gibidir,” dedi.
Hükümdar, durakladı ve sordu:
“Beni bu duruma ne düşürdü?”
“Halkın hakkına tecavüz etmen ve zulmen onların malını alman düşürdü.”
Hükümdar, bu sözlere kızmadı. Bilakis hatasını anlayarak, halktan haksız olarak aldıklarını iade etti ve memleket ne adalet, halkına da saadet ve selamet getirdi.
Veliler ve alimler, tıpkı birer ayna gibidirler. Onlara bakanlar, noksanlarını görürler. Yüzlerinde kara varsa silerler.[70]