Hayat | Konular | Kitaplık | İletişim
Övülene Düşen Vazifeler
Övülene Düşen Vazifeler
Bilmiş ol ki; medhedilen kimse, böbürlenme ve kendini beğenme hastalığına yakalanmaktan ve tembellik göstermekten son derece sakınmalıdır. Bu hastalıklarından, insanoğlunun ancak kendini bilmesi, riyanın inceliklerini ve amellerdeki afetleri anlaması ile korunabilir. Zira insan, başkasının bilemediği, kendisinin birçok kusurlarını bilir. Eğer kendisini medheden, onun kusurlarını bilseydi, onu medhetanesinden çoktan vaz geçerdi.
Dîğer bir vazifesi de, medheden şahsı küçük göstermek ve “O, bilmez ve anlamaz” demek suretiyle yapılan medh u senayı kerih karşılamaktır.
Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
“Medhedenlerin yüzüne toprak saçın, yani onları hakîr görün.” buyurmuştur. Süfyan b. Uyeyne:
“Kendini bilen kimseyi övmek, ona zarar vermez.” diyor. Salihlerden birini övmüşler, o da:
“Allah'ım, beni sen bilirsin, bunlar bilemezler.” demiştir. Diğer biri de medhedildiği zaman:
“Allah'ım, şu kulun, senin mekrine uğramak suretiyle bana yaklaşmak istiyor. Ben ona kızdığıma seni şahid tutarım.” dedi. Hz. Ali de medhedildiğini duyduğu zaman:
“Allah'ım, bunların bilmedikleri kusurlarımı bağışla, bunların sözleri ile beni muahaze etme, onların sandıklarından beni daha hayırlı eyle.” demiştir. Adamın biri Hz. Ömer'i övmeğe başlayınca, Hz. Ömer:
“Nedir, hem beni, hem de kendini helake çalışıyorsun.” dedi. Adamın biri Hz. Alî'yi gıyabında zemmettiği halde, yüzüne karşı övmeğe başlayınca, Hz. Alî:
“Söylediklerinden daha düşük ve fakat içinden geçenden daha üstünüm.” dedi.
56- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
Kişinin en hayırlı ve zararlı uzvu iki çenesi arasında bulunan, yani lisanıdır. Hayır da ondan, şer de ondan gelir.”[175]
57- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
“Bütün belalar dilin yüzündendir.”[176]
58- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
“Başkalarını ( söz, yazı ve şiirle ) çokça övenlerin yüzüne toprak saçınız.”[177]