Hayat | Konular | Kitaplık | İletişim

Konu: Yeminler

Konu: Yeminler


1- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Şüphesiz Hz. Allah, babanız veya (değer sayar) herhangi bir şey üzerine yemin etmenizi yasak kılmıştır-.. Çünkü Allah'dan başka bir var­lık ile yemin etmek haramdır.”[146]

2- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Şüphesiz Allah'ın, kulları arasında öylesine değerli kimseler vardır ki, vallahi bu iş böyle olacak diye yemin ederse, Hz, Allah yaptığı yemin hususunda (meşru ise) onu kırmadan yeminini yerine getirir.”[147]

3- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kim, yemin-i sabır (hakimin huzurunda yalan yere yemin) eder ve onunla bir müslümanın malını aldırıp, gerek kendisinin gerekse başka­sının zimmetine geçirmek isterse, o kimse öldükten sonra kıyamet günü, Allah'ın kendisine karşı buğuz ve öfkesi olduğu halde karşısına çıkacak­tır.”

4- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kim, yemin ederken “İnşallah” derse, o kimse istisnai bir ye­min etmiş olur. (Meselâ: Valiahi ben bu işi inşallah yapmayacağım, dedik­ten sonra, aynı işi yaparak yeminini bozarsa, kefaret vermesi lâzım gel­mez. Çünkü yemin ederken, manâsı “Allah dilerse” olan “inşallah” sözü ile başlamıştır. Allah'ın dileyip dilemeyeceğini bilmediğinden ettiği yemin kesin bir yemin değil, belki istisnai bir yemindir.)”[148]

5- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kim, (namaz, oruç ve hac gibi) farzlardan birisine yemin eder­se, o kimse bizden değildir. (O, seçkin, değerli bir müslüman değildir.)”[149]

6- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kim, bir şey üzerine yemin eder (meselâ: filân yere gideceğim der) de ondan başkasını daha hayırlı görürse yemininden dolayı kefaret yapsın ve hayırlı olanı işlesin.”[150]

7- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Allah, ancak Cenneti istemek için, vasıta edilebilir.”[151]

8- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Yemin ya bozulur veya gereği yapıldıktan sonra pişman olunur.”[152]

9- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Yemin, malın satışını kolaylaştırır, fakat kazancın bereketini giderir.”[153]

10- Rasulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Üç gruba ayrılan dokuz kimseler arasında üç kimselerin yap­tıkları yeminin bozulması gerekli değildir. İkinci üç kimse daha vardır ki, bunlara lanet edilir. Diğer üçüncü yemin eden üç kimse daha vardır ki, bunların hakkında şüpheliyim.

Yemin eden birinci gurup:

a) Oğul ile babasının arasında yapılan yemin gerekli değildir. (Me­selâ: Çocuk, babasının verdiği emrine karşı “Vallahi yapmayacağım” di­ye karşı gelip yemin ederse, bu çocuğa düşen ödev, babasının yaptığı emir, dine aykırı değilse, babasının emrine edip yemini bozar ve kefare­tini de verir.)

b) Koca ile karısının arasında yapılan yemin gerekli değildir. (Kadın, kocasının hoşuna gitmeyen bir şey üzerine yemin ederse, sonradan kocasına itaat ederek yeminini bozar ve kefaretini de verir.)

c) Efendi ile kölenin arasında, yemin gerekli değildir. (Bozulur ve kefareti de verilir.)

Allah'ın lanetine uğrayan kimseler:

a) Baba ve annesine lanet ederek eziyet veren bir çocuk,

b) Allah'dan başkasının adına kurban kesen kimseler,

c) Aralarındaki sınırları değiştiren kimseler Allah'ın lanetini hak etmiş olurlar.

Hakkında şüpheli bulunduğum kimseler:

a) Üzeyr adındaki şahsın peygamber olup olmadığı hakkında şüphe­liyim.

b) Tubba adındaki kişinin İslâm dinini kabul edip etmediği hakkın­da şüpheliyim.

c) Şer'i cezasını gören bir kimsenin, dünyada gördüğü cezanın ya­rın kıyamet günü, kendisini Cehennem azabından kurtarıp kurtaramayaca­ğı hakkında şüpheliyim.”[154]



Sonradan Hz. Cebrail peygamber efendimizin yanına gelerek, Üzeyrin peygamber olduğunu, Tubba İslâm dinini kabul ettiğini ve zina yapıp şer'i cezasını gören bir kimsenin de kıyamet gününde, gördüğü ce­zanın kendisini ikinci bir cezadan kurtaracağını açıklamıştır.[155]

Kategoriler