Hayat | Konular | Kitaplık | İletişim

Bâb: Her Kim Koku Sürünüp Gusleder Ve Koku İzleri Kalırsa

26- Âdem b. Ebî İyâs bize anlatarak dedi ki: Şu'be bize anlatarak dedi ki: el-Hakem bize İbrahim'den, o el-Esved'den, o Âişe'den (r.anhâ) şöyle dediğini haber verdi:

Allah Resulü (sav) ihramli olduğu hâlde (saçlarının) ayrımındaki kokunun parlaklığına bakar gibiyim.'[8]



Şerh



Parlaklık" ifadesinden anlaşılması gereken şudur ki günü­müzde bazı kokularda olduğu gibi eski zamanlarda kokular genelde yağla karışık ve hazırlandıkları malzemelerin renklerini taşırlardı. Bu nedenle kişi koku sürdüğü zaman, misk, amber veya kâfur olsun ışık vurduğunda parlar­dı.

Saç ayrımı" ifadesiyle kastedilen de, saçlar taranıp ayrıldığında oluşan iz yeridir,



Hüküm



Hadisin bu bâb altında zikredilme sebebi, ya aynı hadiseyle ilgili olma­sından, ya da ihrama girmeden önce gusledip koku sürmenin sünnet olduğunu beyan etmek için olabilir.



Ders



Bu hadis üzerinde düşündüğümüz zaman, Peygamber Efendimiz'in gü­nümüz şartlarında yüz ve beden temizliğine çok önem veren, kendine bak­masını bilen örnek bir insan gibi olacağını rahatlıkla söyleyebiliriz. Bu kıs­sadan bize düşen hisse, el, yüz ve beden temizliğine önem vermek, eski de yamalı da olsa temiz giyinmek gereğidir.

Bir Müslümariın saçı başı dağınık, kötü kokulu ve kirli bir şekilde sokak­larda dolaşması hiç de Efendimizin (sav) sünnetine uygun değildir. Temizli­ği, imanın yarısı olarak gören bir Peygamber'in ümmetine yakışabilecek en son hâl bu olsa gerekir.

Kategoriler